8 Ekim 2011 Cumartesi

gerizekalı


korkma;
kendimi öldürecek kadar gerizekalı değilim. belli bir oranda gerizekalıyım ve bu oran da kendimi öldürmek için yeterli değil.
ben çok değiştirdim hayatımı kısa zamanda gerçekleşen ve sindirmesi güç değişimlerdi bunlar. şehirler değiştirdim, adamlar, medeni haller, işler…
kendimi değiştiremiyorum o yüzden bu büyük lokmalık değişimler takılıp kalıyor boğazıma.
aynadan kaçıyorum hep, yavru ceylan gibi kaçıyor seke seke çaydan geçiyor ve beceriyorum kendimle gözgöze gelmemeyi.
sadece şımarığım değil mi? zekisin sağlıklısın anan baban başında işin gücün bok mu var kendine darılacak?
BOK VAR!
var evet oh, var… dolu hatta her an onu soluyorum, yediğim içtiğim o.
ya sende olsaydı bendekiler mutlu olurdun belki ben olamıyorum! mutlu olamıyorum..
Bulaşma yapamıyorum.
çocuktum ruhumu kirlettiler, anneme diyemedim anlasın diye gözüne baktım anlamadı, nefret ettim ondan.
kendimden en çok.
siz anlayamazsınız, siz taşımadınız o yükü, ağırdır, büker belini, kambur olur ruhun 15 yaşında..
zordu, zor hala..
hep kendini suçlamak zor
hayatını hep değiştirmek, asla arkana bakmamak ama hep merak etmek değiştirmeseydin neler olacağını
kimseye yakın olamıyorum, beceremiyorum, sana da..
bir fenayım dedim ya bu akşam ilgisiz alakasız yazıyorum, keyif benim yazarım.. ayak parmaklarıma bakar onlara dialoglar ezberletirim, onlar yatakta atarken tiradlarını salona gider pencereden sarkarım. pencereden sarkarken mutfaga gider kahve yaparım
kahve severim
yavaş öldürür.
hişşşşşş
yok yok
ölüm yok..
kahve iyi bişey..
resim yapıcam ben biraz..
eyvallah
oz cadisi
adı batası

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder